Family Secrets του Εnrico Luttman, σε σκηνοθεσία Αλέξανδρου Λιακόπουλου, στο θέατρο Αλκμήνη

Κάποια μυστικά ήταν γραφτό να μην παραμείνουν μυστικά. Ήταν σαν γράμματα στο μπουκάλι, αφημένα στη μοίρα της θάλασσας, που περίμενε κάποτε να τα κάνει να  φτάσουν στον προορισμό τους.

Στο πανέμορφο θέατρο “Αλκμήνη”, στο Secret Room του, από τις 12 Μαΐου, ξετυλίγονται στην σκηνή του, οικογενειακά μυστικά τα οποία για δεκαετίες ολόκληρες, έμεναν κρυμμένα σε κλειστά δωμάτια χωρίς φως. Πολλές φορές όμως η ίδια η ζωή, παίρνει τη μορφή μιας σαπουνόπερας ή μιας τηλενουβέλας. Άλλωστε, με αυτή τη διάκριση μεταξύ των δύο καλλιτεχνικών όρων, υπό μορφή διαφωνίας, ξεκινάει και η παράστασή μας. Όσο όμως κι αν η ζωή μοιάζει να έχει μερικές στιγμές την υφή των δύο παραπάνω, δεν παύει να εμπεριέχει επίσης στοιχεία δράματος ή και κωμωδίας. Ακόμα κι αν είναι μαύρη. Ο μαύρος της χαρακτήρας είναι ούτως ή άλλως αυτός που την κάνει τόσο έξυπνα ενδιαφέρουσα, ειδικά αν γίνεται λόγος για τρεις πρωταγωνιστές, ένας εκ των οποίων είναι απών-παρών. Για να δούμε τι έχει να μας αποκαλύψει το μυστικό αυτό δωμάτιο...  

Υπόθεση της παράστασης

Ο Αδάμ, σεναριογράφος και επίδοξος θεατρικός συγγραφέας, έπειτα από μια αποτυχημένη προσπάθεια στον επαγγελματικό του χώρο, αποφασίζει να επιστρέψει στο πατρικό του σπίτι. Εκεί, δεν τον περιμένει και δε θέλει να τον περιμένει η μητέρα του Γκράτσια, η οποία απομονωμένη, ζει μέσα από τις αγαπημένες της σαπουνόπερες (ή τηλενουβέλες), όπως η Τόλμη και Γοητεία. Η αρχική όμως άρνηση της μητέρας, κρύβει ένα μεγάλο μυστικό, το οποίο όταν μαθευτεί τυχαία, ανοίγει το σκοτεινό εκείνο δωμάτιο που αναφέρθηκε πιο πριν, και σαν κύματα της θάλασσας, τα ναυάγια του παρελθόντος ζωντανεύουν ξανά στο παρόν, παρασέρνοντας μαζί τους καλά κρυμμένα μυστικά ή μυστικά που τελικά δεν ήταν και τόσο καλά θαμμένα. Στο τέλος, θα επέλθει η λύτρωση και η συνθηκολόγηση με τα χρωστούμενα του παρελθόντος; Αυτό το μυστικό ας κρατηθεί στο Secret Room, μέχρι να το μάθετε και οι ίδιοι…

Ανάλυση της παράστασης

Η παράσταση αυτή, σε μετάφραση Γιώργου Δόξα, έχει την τόλμη να μιλήσει για τα οικογενειακά μυστικά τα οποία υπάρχουν σε κάθε σπίτι. Μεγάλα ή μικρά, αστεία ή ακόμα και τραγικά, κάποια πράγματα κρύβονται κάτω από το χαλί, κλειδώνονται σε σκοτεινά ντουλάπια και παραμένουν θαμμένα, σε μια προσπάθεια να λησμονηθούν. Ο συγγραφέας όμως αποφασίζει να τα βγάλει στην επιφάνεια και μέσω αυτών, να θίξει καταστάσεις όπως η διαφορετικότητα, η πατρική απουσία και οι επιπτώσεις αυτής, η αποδοχή, η ιδέα του θανάτου, η συνθηκολόγηση και φυσικά, η άνευ όρων αγάπη μεταξύ μητέρας και παιδιού. Με ένα πανέξυπνο, σαρκαστικό χιούμορ, με τον μοναδικό λεπτό τρόπο που μόνο το μαύρο χιούμορ ξέρει να αποδίδει, το θεατρικό αυτό κείμενο, σε κάνει να γελάς τη στιγμή που πάει να κυλήσει το δάκρυ. 

Οργανωτής και επί σκηνής συνθέτης όλου αυτού, ο Αλέξανδρος Λιακόπουλος, κατορθώνει να παρουσιάζει μια παράσταση η οποία διασχίζει τα μονοπάτια της θλίψης με τρόπο ανάλαφρο και πνευματώδη, χωρίς όμως να τη χλευάζει ή να δίνει έντονα τραγικά στοιχεία, δημιουργώντας ένα κομψό αποτέλεσμα που δεν βαραίνει το κοινό. Αυτή είναι και η μεγαλύτερη αρετή της παράστασης αυτής. Η σκηνοθεσία αυτή λοιπόν, δεν επιβάλλεται. Δεν φωνάζει. Αντιθέτως, αφήνει χώρο στους ηθοποιούς να ζήσουν τους ρόλους τους, να υπάρξουν μέσα από αυτούς. Το κείμενο λοιπόν του Luttman, με τις κοφτερές του ατάκες και τα συγκινησιακά του ανοίγματα, βρίσκει την πιο ευαίσθητη και ακριβή του απόδοση.

Πάνω στη σκηνή, μόνο δύο ηθοποιοί. Μάνα και γιος. Ένας μικρόκοσμος  ο οποίος όμως περικλείει μέσα του μια ολόκληρη ζωή. Η μία αποκάλυψη διαδέχεται την άλλη και ο Αδάμ αντιλαμβάνεται λίγο-λίγο τη βαθιά γνώση της μητέρας του για αυτόν και το θάρρος της απέναντι στο αναπόφευκτο το οποίο το αντιμετωπίζει με ξεκαρδιστικά σαρκαστικά σχόλια, με χιούμορ, με οξυδέρκεια, αξιοπρέπεια, με συγχώρεση και αγάπη. Παρακολουθώντας φυσικά την “Τόλμη και Γοητεία” στην τηλεόραση…

Η Μαίη Σεβαστοπούλου ως Γκράτσια, είναι αριστουργηματική. Χτίζει έναν χαρακτήρα που έχει φωτιά, μα ταυτόχρονα σοφία. Είναι μια γυναίκα που φεύγει, αλλά το κάνει με θάρρος. Και με χιούμορ, σχεδόν προκλητικά. Πάνω στη σκηνή ανοίγει τα φτερά της σαν παγώνι και μας παρουσιάζει όλες τις πτυχές μιας γυναικείας ύπαρξης: γυναίκα-ερωμένη, γυναίκα-μητέρα, γυναίκα-φίλη, δασκάλα, με όλες τις αδυναμίες, τα λάθη της, μα και όλα τα καλά που έκανε. Ένας συγκινητικός και ταυτόχρονα χιουμοριστικός απολογισμός ζωής, μέσα από την υποκριτική καλλιτεχνία, το ύφος, τη φωνή και το ανάστημα μιας σπουδαίας ηθοποιού η οποία είναι φανερό ότι αγαπάει σε βάθος τον ρόλο αυτό. Για τον λόγο αυτό, και τον ερμηνεύει τόσο αβίαστα και με εξαιρετική ακρίβεια και προσοχή. 

Ο Γιώργης Κοντοπόδης, παραδίδει για ακόμα μια φορά, μαθήματα ερμηνείας. Ό,τι και να πει, ακόμα και μια λέξη, κατορθώνει να την κάνει να ακουστεί. Μια ανάσα, μια παύση, ένα γέλιο, ακόμα και το δάκρυ, αποδίδονται με έναν εξαιρετικά δομημένο και μεστό τρόπο. Με απόλυτο σεβασμό προς το ίδιο το έργο και τον θεατή, ο ηθοποιός δοκιμάζει τα όρια και δοκιμάζεται με τον πιο οριστικό και αμετάκλητο τρόπο. Γεμάτος συναισθήματα και πάθος, μα κυρίως γεμάτος αγάπη και ανάγκη για να αγαπηθεί, ο πρωταγωνιστής, μέσα από τις συνεχείς αποκαλύψεις, μέσα από τα καλά κρυμμένα πράγματα που δεν είχαν ως τότε ειπωθεί, θα ανοίξει τα παράθυρα της κάμαράς του. Θα έρθει αντιμέτωπος με το παρελθόν, με τα δικά του φαντάσματα και θα πολεμήσει μέχρι τελικής πτώσεως για την αλήθεια. Η χημεία του Γιώργη Κοντοπόδη με την επί σκηνής μητέρα του, φανερή σε κάθε δευτερόλεπτο της παράστασης, μας ταξιδεύει σε έναν γνωστό-άγνωστο κόσμο ο οποίος σε πολλά σημεία ίσως θυμίζει τον δικό μας. Τιμή μας να βιώνουμε αυτή την αναπαράσταση από τους δύο αυτούς σπουδαίους ηθοποιούς.

Ο τρίτος απών-παρών πρωταγωνιστής, ο πατέρας, εμφανίζεται όχι στη σκηνή, αλλά στο φινάλε, στα λόγια του γιου του. Ως από μηχανής Θεός, είναι τελικά εκείνος που κλείνει τον κύκλο της σιωπής με τον πιο όμορφο τρόπο. Ποιος είναι αυτός; Ας το κρατήσουμε μυστικό για τώρα. Ας δοθούν οι απαντήσεις στο σωστό μέρος (Secret Room).

Τα σκηνικά και τα κοστούμια της Νόρας Πόντη, κατορθώνουν να αποτυπώσουν τον χαρακτήρα της μητέρας με σαφήνεια. Ιδιαίτερα η αρχική σκηνή με τις βαλίτσες της πρωταγωνίστριας τις οποίες τακτοποιεί ο Αδάμ, είναι μια δυνατή στιγμή, η οποία μας προδιαθέτει για το τι πρόκειται να ακολουθήσει. Η μουσική του Άγγελου Ανδρεόπουλου, σε πλήρη αρμονία με το κλίμα της παράστασης, της δίνει το μουσικό τέμπο που της ταιριάζει και κατορθώνει να εκφράσει σε νότες τα επί σκηνής συναισθήματα. 

Το “Family Secrets’’ είναι από εκείνες τις παραστάσεις που μένουν. Όχι γιατί είναι φαντασμαγορικές, αλλά γιατί είναι βαθιά αληθινές. Γιατί φωτίζουν τα μικρά, τα ανείπωτα, τα ευάλωτα. Και στο τέλος, σου αφήνουν την αίσθηση πως κάτι δικαιώθηκε. Πως ένα μυστικό ειπώθηκε. Πως ένα μπουκάλι στη θάλασσα βρήκε, επιτέλους, τον παραλήπτη του. Στα σίγουρα να πάτε να την δείτε. Σας περιμένει να σας πει τα μυστικά της ως τις 17 Ιουνίου.

Η ταυτότητα της παράστασης

Παραστάσεις από τη Δευτέρα 12 Μαΐου έως την Τρίτη 17 Ιουνίου

Ώρα παράστασης: 21:15 

Διάρκεια παράστασης: 90 λεπτά (χωρίς διάλειμμα)

Ερμηνεύουν οι ηθοποιοί: Μαίη Σεβαστοπούλου, Γιώργης Κοντοπόδης

Σκηνοθεσία - φωτισμοί: Αλέξανδρος Λιακόπουλος

Μετάφραση: Γιώργος Δόξας

Σκηνικά-κοστούμια: Νόρα Πόντη

Μουσική: Άγγελος Ανδρεόπουλος

Φωτογραφίες: Νικόλας Παπουτσάκης

Παραγωγή: Creatists | www.creatists.gr

Social Media: Μαρλού Ξηνταριανού