"Ραντεβού με την Ευτυχία", με τον Βασίλη Θεοδώρου και τον Αλέξανδρο Αγγελούση, στο ProjectR Stage

Εδώ και μερικές εβδομάδες και ως τα τέλη του Ιανουαρίου 2026, κάθε Δευτέρα βράδυ στις εννιά η ώρα, στο ProjectR Stage, υπάρχει ένα κανονισμένο ραντεβού με την Ευτυχία. Με κεφαλαίο έψιλον, η λέξη ευτυχία. Μιλάμε για την Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου, η οποία ακόμα κι αν δεν τίμησε απόλυτα τη σημασία του ονόματός της, έμεινε η ίδια ένα όνομα, μια μουσική παρουσία και ανάμνηση, για την οποία γίνεται λόγος ακόμα και σήμερα. Συγκεκριμένα, μουσικοθεατρικός λόγος-ιδέα-έμπνευση του Βασίλη Θεοδώρου, ο οποίος γράφει, σκηνοθετεί και ερμηνεύει με τον δικό του μοναδικό τρόπο, μια σπουδαία προσωπικότητα του ελληνικού τραγουδιού. 

Χωρίς να επιθυμεί να προσεγγίσει τον χαρακτήρα της πρωταγωνίστριας και της ίδιας της παράστασης ως έναν κραυγαλέο φόρο τιμής και ως μύθο, ο Βασίλης Θεοδώρου, με θαυμασμό και περιέργεια, ανοίγει απαλά το παλιό συρτάρι των αναμνήσεων και κοιτώντας βαθύτερα, χωρίς να επιθυμεί για “γυαλίσει” την εικόνα της στιχουργού, αφήνει με περίσσιο χιούμορ και πολλή μουσική και τραγούδι, τις ρωγμές της Ευτυχίας, να φωτίσουν ολόκληρη τη σκηνή. Στην τελική, αποδεικνύεται ότι ο άνθρωπος προηγείται και πρέπει να προηγείται του μύθου του.  

Μέσα από μια σκηνή λιτή, με λίγα οπτικά μέσα, το κείμενο και η σκηνοθεσία έρχονται να μας θυμίσουν ότι τα πιο ουσιαστικά πράγματα δεν χρειάζονται πολλά για να ειπωθούν. Λόγος και μουσική γίνονται τα μόνα απαραίτητα υλικά. Το όλο μουσικοθεατρικό δρώμενο μοιάζει να αιωρείται σε μια περιοχή ανάμεσα στη μνήμη και στο τώρα. Ως εκ τούτου, η παράσταση δεν ξετυλίγεται σαν μια τυπική βιογραφία. Αντίθετα, ανασυνθέτει τη ζωή της Ευτυχίας μέσα από μικρά θραύσματα — εικόνες, στιγμές, τραγούδια που λειτουργούν σαν ψήγματα από διαφορετικές εποχές. Ένα ψηφιδωτό που, όσο το κοιτάει κανείς, όλο και περισσότερα πράγματα αποκαλύπτει. Η ζωή της πρωταγωνίστριας, η Σμύρνη που αιμορραγεί μέσα από τις μνήμες της και μεταφέρεται σχεδόν αυτούσια στα τραγούδια της, η προσφυγιά, οι απώλειες, οι μικρές και μεγάλες της αδυναμίες, το πάθος της για τον τζόγο, όλα επανέρχονται όχι ως διδαχή αλλά ως μνήμη που αναπνέει.Και με μαγικό τρόπο, μέσα απ’ αυτό το χαμηλόφωνο χτίσιμο γεννιέται η εικόνα μιας γυναίκας που δεν διεκδίκησε ποτέ τον τίτλο του μύθου — κι όμως τον απέκτησε. Και τον κατέκτησε. Μιας γυναίκας που με το μεγάλο ταλέντο της, την απλότητα, το χιούμορ και την αθυροστομία της, έγραψε την ιστορία της Ελλάδας με τον πιο ανθεκτικό τρόπο: με τις λέξεις. 

Όσον αφορά την ερμηνεία, ο Βασίλης Θεοδώρου, μέσα από την ενσάρκωση γυναικείων χαρακτήρων σε έργα όπως οι “Καλλιτέχνες δωματίου”, “Χαιρετισμούς από τη Μαργαρίτα”, “Ένα απόγευμα με την Έμιλι Ντίκινσον”, “Μαρία Κάλλας-Μαθήματα θανάτου”, “Ένα τραγούδι πες μου ακόμα”, “Καίτη με χρυσά γράμματα”, και “Ξέρω πόσο σ’αγαπώ”, έχει δημιουργήσει και καθιερώσει την προσωπική του καλλιτεχνική προσέγγιση, μια ξεχωριστή πινελιά, αποτέλεσμα μελέτης, έρευνας και σκληρής προετοιμασίας. Το αποτέλεσμα τον δικαίωσε από την αρχή και τον δικαιώνει και στην συγκεκριμένη παράσταση που βρεθήκαμε.Είμαι σίγουρη ότι το μέλλον θα τον δικαιώσει ακόμα περισσότερο. 

Ο Αλέξανδρος Αγγελούσης, περνώντας από την ερμηνεία των τραγουδιών, στην πρόζα, αποδεικνύει το πολύπλευρο χάρισμα που έχει στο να γίνεται άμεσα αγαπητός στο κοινό του. Μέσα από μια απίστευτη δύναμη και δόσιμο, κάθε κείμενο και τραγούδι που ερμηνεύει είναι ένας άμεσος διάλογος με τους θεατές και με την Ευτυχία. Η μουσική και το τραγούδι, αποκτούν μέσω του καλλιτέχνη, τη δική τους ύπαρξη. Δεν υπάρχουν απλά ως στολίδια της πλοκής, αλλά ως φορείς μνήμης. Κάθε νότα που βγαίνει από τη μελωδική φωνή του ερμηνευτή, ανοίγει μια πόρτα σε κάθε κομμάτι της διαδρομής της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου. Ένας υπέροχος καλλιτέχνης από μόνος του και ταυτόχρονα, το ιδανικό ταίρι επί σκηνής, του Βασίλη Θεοδώρου.

Το «Ραντεβού με την Ευτυχία» είναι μια παράσταση που δεν φιλοδοξεί να εντυπωσιάσει με σύνθετα και προηγμένα τεχνολογικά μέσα. Αντίθετα, επιλέγει μια πιο άμεση και ειλικρινή προσέγγιση: δύο καλλιτέχνες, μια βαθιά μουσική κληρονομιά και μια ελληνική ιστορία που εξακολουθεί να συγκινεί μέχρι και σήμερα. Όμορφα και απλά, όπως ακριβώς και η ηρωϊδα της παράστασης.

Τα σκηνικά και τα κοστούμια του θιάσου Replica, κατορθώνουν πετυχημένα να αποδώσουν οπτικά την εικόνα της στιχουργού και να μας μεταφέρουν στον μαγικό κόσμο της παράστασης. Το ίδιο ισχύει και για τον ήχο και τον φωτισμό, έργο του Γιάννη Κλειδέρη. 

Και τελικά, αυτό που μένει είναι ένα αίσθημα τρυφερότητας και σεβασμού: για τη γυναίκα πίσω από τους στίχους, για τη μνήμη μιας εποχής, για το πώς η τέχνη μπορεί να φυλάξει όσα η καθημερινότητα λησμονεί. Μια παράσταση μικρής κλίμακας, αλλά μεγάλης ψυχής. Μια μουσικοθεατρική κατάθεση που καλεί τον καθένα από εμάς, όχι μόνο να θυμηθεί, αλλά και να νιώσει.

Και στην τελική, η μνήμη έχει τρόπο να προστατεύει ό,τι είναι αληθινό — τα υπόλοιπα τα παίρνει ο αέρας των εντυπώσεων. Για το αν ό,τι είδαμε, άξιζε, πιστεύω ότι τα χαμογελαστά, χαρούμενα και συγκινημένα πρόσωπα, των ανθρώπων που έβγαιναν μετά το πέρας της παράστασης, είναι η καλύτερη εικόνα. Και η απάντηση στην ερώτηση αν το ραντεβού με την Ευτυχία, αξίζει, είναι σαφέστατα θετική. Μην τη χάσετε αυτή την παράσταση!

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Κείμενο- σκηνοθεσία: Βασίλης Θεοδώρου

Παίζουν: Αλέξανδρος Αγγελούσης, Βασίλης Θεοδώρου

Σκηνικά- κοστούμια: θίασος Replica

Φωτισμοί- ήχος: Γιάννης Κλειδέρης

Εκτύπωση προγράμματος: Angelakis digital

Διάρκεια: 90 λεπτά με διάλειμμα

Είσοδος: 10 ευρώ

ProjectR stage Αλέξανδρου Πάντου 10 και Λαγουμιτζή 32 ( πίσω απο το Πάντειο Pανεπιστήμιο, Συγγρού) τηλέφωνο: 2111110055

Απο Δευτέρα 06-10-2025 και κάθε Δευτέρα 21.00( μέχρι 26 Ιανουαρίου)

Ιδιαίτερες ευχαριστίες στο projectR stage, τον Αντρέα Αριστοτέλους και τον Γιάννη Κλειδέρη για την φροντίδα, τον Γιώργο Λιβανό και το studio Κυψέλης για τις πρόβες, τον Αλέξη Ξηρόπουλο, τη Μάχη Νικηφοράκη.